Ածական. ածականի համեմատության աստիճանները

1.Գրիր տրված գոյականներից յուրաքանչյուրին բնորոշող
երեք ածական։
Նկար-հայտնի,անբացատրելի,

այգի-մանկական,սիրահարների,մարդաշատ

ծաղիկ-բուրավետ,գույզգույն,թոռոմած

գիրք-արկածային, հետաքրքիր , սարսափելի

գորգ-նաշխազարդ ,

2.Լրացրու նախադասությունները` ընդգծված գոյականներին տալով  հետևյալ ածականներից որևէ մեկը՝վաղեմի, գազազած, կանաչապատ, անսպառ, փոքրամարմին,ստվերախիտ:

Փոքրամարմին աղջիկը անհանգիստ շուրջն էր նայում: Ձիավորները սրարշավ հասան մի Կանաչապատ դաշտավայր:Անսպառ երջանկություն պատել էր պատանու սիրտը:Գազազած ամբոխը հոծ խմբերով մոտեցավ կալվածատիրոջ տանը: Ճամփորդները հասան մի ստվերախիտ անտառ և սպասեցին իրենց ուղեկցին:Վաղեմի ընկերները փոքրիկ առիթով վիճել էին և բաժանվել իրարից:

3.Դուրս գրիր բոլոր ածականները:

Առավոտյան պայծառ արևը շողում էր կապտավուն երկնքում: Սառնորակ ու մաքուր օդում տարածվել էր երփներանգ ծաղիկների արբեցնող բույրը: Անահիտը հագավ վարդագույն վերնաշապիկը, դրեց ճերմակ գլխարկը ու երջանիկ ժպիտով դուրս նայեց կիսաբաց լուսամուտից: Շուրջբոլորը սավառնում էին թռչունները՝ գարնան հիասքանչ օրով խենթացած:

Պայծառ,կապտավուն,սառնորակ,մաքուր,երփներանգ,արբեցնող,վարդագույն,ճերմակ,երջանիկ,կիսաբաց, հիասքանչ,խենթացած:

4.Հետևյալ գոյականներից ստացիր ածականներ և գրիր:

Հնություն-հին, մեծություն-մեծ, լավություն-մեծ, երջանկություն-երջանիկ, հնչեղություն-հնչեղ, ագահություն-ագահ, ստորություն-ստոր, հաջողություն-հաջողակ, լայնություն-լայն, երկարություն-երկար:

Կատարիր առաջադրանքները

Հետևյալ ածականները եթե հնարավոր է դրեք համեմատության երեք աստիճաններով՝ Մաքուր — ավելի մաքուր — ամենամաքուր, հին — ավելի հին — հնագույն,, կարմիր — ավելի կարմիր — ամենակարմիր, , դաժան — ավելի դաժան — դաժանագույն, կարճ — պակաս կարճ — ամենակարճ:

Դուրս գրել ածականները և գոյականները:

Հրամանատարը հասավ սիրելի ընկերներին, որպեսզի երկրորդ անգամ փրկի նրանց վտանգից: (3 գոյական, 1 ածական)
հրամանատար, ընկերներ, վտանգ, սիրելի

Երբ հեռվում հանգչեցին վերջին լույսերը, փոքրիկ Անահիտը երկու անգամ շշուկով ասաց: (3 գոյական, 2 ածական)
վերջին, լույս, շշուկ, փոքրիկ, Անահիտը

Ես սիրում եմ հորդառատ անձրևը. այն իմ մեջ հաճելի հիշողություններ է արթնացնում: (2 գոյական, 2 ածական)
հորդառատ, անձրև, հաճելի, հիշողություններ

Առաջին անգամն էր, որ նա ջերմ սեր էր զգում կրտսեր քրոջ` Մարգարիտի հանդեպ: (3 գոյական, 2 ածական)
առաջին, ջերմ, սեր, կրտսեր, Մարգարիտ,

Նա հարյուր հատ գունավոր ծաղիկներ էր ուզում, որպեսզի դրանցով զարդարեր գեղեցիկ զույգի հարսանեկան տոնը: (2 գոյական, 3 ածական)
գունավոր, ծաղիկներ, գեղեցիկ, տոն, հարսանեկան, զույգ

Կենդանիների վեճը

Եզը կովը և շունը վիճում էին միմյանց հետ և ամեն մեկը պնդում էր, թե ՝ մեր տերը ամենից
շատ ինձ է սիրում:

  • Իհարկե, նա ինձ ամենքիցդ շատ է սիրում,- ասում է եզը,- և գիտե՞ք ինչու համար: Նրա
    համար, որ ես եմ նրա արորն ու տափանը քաշում, ես եմ նրա համար անտառից փայտ
    բերում: Նա ինձ է լծում սայլին և իր ցորենը տանում ջաղաց, այնտեղ ալյուր շինում. հետո
    էլի ես եմ տանում քաղաք, ուր նա ծախում է այդ ալյուրը և իր տան համար առևտուր
    անում, երեխանց համար հագնելիք առնում: Ուրեմն, դուք ի´նչ եք կարծում, ես որ չլինեի,
    նա ինչպե՞ս կարող էր ապրել:
  • Այդ ճշմարիտ ես ասում, – ասաց կովը: – Բայց մեր տերն ինձ ամենքիցդ ավելի է սիրում,
    այդ նրա համար է, որ նա իմանում է, թե քեզ նման աշխատասեր ու ժրաջան եզնուկին ես
    եմ պահել մեծացրել:

Այս մեկ: Մեկ էլ որ ՝ նրա գերդաստանը իմ կաթովս եմ պահում: Այն մածունն ու
կարագը , այն սերն ու կաթը, այն եղն ու պանիրը, այն տաք – տաք թանե սպասը, որ ամեն
օր խպշտում են , ո՞ւմ տվածն է: Տեսնո՞ւմ եք ուրեմն, որ եթե ես չլինեմ, բոլորը քաղցած
կկոտորվեն:

  • Դու էլ ես ճշմարիտ ասում, սիրուն կովիկ, – սկսեց շունը: – Ո՞վ կարող է ուրանալ քո
    լավությունը: Շատ անգամ ես ինքս էլ եմ մասնակից լինում քո տված անուշ թանին: Մեր
    տանտիկինը ամեն խնոցի հարելիս թանիցն ինձ բաժին է տալիս: Ով որ քո լավությունն
    ուրանա, երկու աչքով կուրանա: Ես շատ երախտագետ եմ, ոչ ոքի լավությունը չեմ կարող
    ուրանալ: Բայց գիտեք ինչ կա: Դուք մի նեղանաք, որ մեր տերն ինձ ամենքիցդ էլ շատ է
    սիրում. դրա համար մեծ պատճառ կա և ահա ասեմ, թե ինչ է դրա պատճառը…
    Եվ շունն սկսեց մեկ – մեկ հաշվել, թե ինքն ինչ ու ինչ է անում:
    Ասած է` շունը որ հաչել սկսի, էլ չի դադարիլ: Այնքան հաչեց եզան ու կովի հետ, որ տերն
    իմացավ, գնաց նրանց մոտ, շան լեզվիցն ազատեց, ասելով. «Թող տուր դրանց, Բողար, դու
    չգիտե՞ս, որ ամենքդ էլ ինձ հարկավոր եք, ոչ մեկդ մյուսի արածը չեք կարող անել. այդ
    պատճառով ես ձեզ ամենքիդ էլ սիրում եմ, դուք էլ սիրեցեք միմյանց»:
    1902

Ես ընտրել եմ այս պատմվածքը , քանի որ վերնագիրը ինձ հետաքրքրեց և հենց այդ պատճառով էլ ընտրել եմ այս պատմվածքը :

Իմ կարծիքով այս պատմությունը ինձ սովորեցնում է , որ օրինակ ՝ մայրիկդ երկու որդիներին էլ հավասար է սիրում : Նաև սովորեցնում է , որ պետք չէ ասել որ բոլորից շատ նա ինձ է սիրում , այսինքն պետք չէ քեզ առանձնացնել բոլորից :

Անծանոթ բառեր

արորն

տափան

լծում

Հատկանիշներ

աշխատասեր

ժրաջան

տաք

ճշմարիտ

սիրուն

անուշ

երախտագետ

մեծ

քաղցած

Քույր – քնքուշ,կարմրահեր,ուրախ,

եղբայր-չարաճճի,նիհար,

մայր-գեղեցկադեմ,մեղմանուշ,հոգատար,անգին

հայր-հայրենասեր,ուժեղ,սրամիտ

տատիկ-աշխատասեր,

պապիկ-խելացի,ագրեսիվ

Սրտային, վախկոտ, քարային, մայրական, երկնային, արևային, փայտյա, լեռնային, փողոցային, երկաթյա, օդակիր, ծաղկավոր, եղբայրական, ոսկյա, արծաթյա, ծովային, ամերիկական-ամերիկյան, ֆրանսիական, գերմանական:
  • Խոտավետ

  • Լեռնային

  • Հավերժական

  • Կենդանական

  • Բարձր

  • Վայրի

  • Մորուքավոր

  • Անմատչելի

  • Մշուշապատ
    • Լայնահուն
    • Հորդահոս
    • Կարկաչուն
    • Արագավազ
    • Սառնորակ
    • Զուլալ
    • Տարբեր
    • Ամենախոր
    • Անուշահամ
    • Բարձր
    • Կապույտ
    • Մաքուր
    • Թափանցիկ
    • Արևմտյան
    • Հանդարտ
    • Հարուստ
    • Լեռնային
    • Գեղատեսիլ
    • Ամենամեծ
    • Սքանչելի
    • Գողտրիկ
    • Վճիտ:

    Ղազարոս Աղայան. Վաճառականի խիղճը

    Հարցեր և առաջադրանքներ՝

    Բառարան՝

    Սովդաքար — վաճառական
    Համքար — արհեստակից
    Հոգոց — հոգեհանգստյան արարողություն

    Գրավոր աշխատանք

    1. Քեզ անծանոթ բառերը դուրս գրիր և բառարանի օգնությամբ բացատրի՛ր: Ռոճիկ – աշխատավարձ
    2. Թվարկի՛ր հերոսներին և բնութագրի՛ր նրանց  մեկ դիպուկ բառով: Տղա -աշխատասեր , հայր – , վաճառական – անխիղճ, մայր , քահանա – միամիտ , թագավոր – հնարամիտ :
    3. Փորձի՛ր ապացուցել, որ թագավորը՝

    ա. խելացի ու հնարամիտ էր – Թագավորը հարցրեց երկուսի կարծիքն էլ և դրանից նոր եզրակացույթյան եկավ կախել նրանցից մեկին , թե ոչ և հենց այդ պատճառով էլ նա խելացի էր և հնարամիտ :
    բ.  արդարադատ էր – Թագավորը արդարադատ էր , քանի որ նա հարցրեց երկուսի կարծիքն էլ :
    գ.  բարի էր: Բարի էր , քանի որ ոչ մեկին էլ չկախեց և չսպանեց և նաև բարի էր նրանում , որ այդ վաճառականի կարողույան կեսի կիսեն և տան իր գործակատարին :

    4. Մեղադրի՛ր վաճառականին: Ես մեղադրում եմ վաճառականին , քանի որ նա անխիղճ էր և իր գործակատարին խոստացած գումարը չէր տվել , երբ արդեն ժամանակն էր տալու :
    Արդարացրո՛ւ վաճառականին: Ես արդարացնում եմ վաճառականին , քանի որ նա իրավունք ուներ չտալու գումարը , որովհետև տղայի հայրը ասել էր թե իմ տղան ինչքան որ աշխատի այդքան կտաս , բայց նրանք թուղթ չունեյին , որ ապացուցեյին :

    5. Մեղադրի՛ր գործակատարին : Ես մեղադրում եմ գործակատարին , քանի որ նա իրավունք չուներ քահանային խաբելու և ասելու թե իր վաճառականը մահացել է : Նաև մեղադրում եմ նրանում , որ նա փոքր ինչ ինքնավստահ էր :
    Արդարացրո՛ւ գործակատարին: Արդարացնում եմ գործակատարին , քանի որ նա և իր վաճառականը պայմանավորվել էին , որ երբ հինգ տարին անցնի նան պետք է նրան իր աշխատածին համապատասխան գումար հատուցի : Նաև արդարացնում եմ , քանի որ նա պայքարում էր և ուզում էր , որ իր հայրը չմահանա :

    Սուտասան վաճառականը

    Լինում է, չի լինում՝ մի գյուղացի։ Այս գյուղացին մի օր վերցնում է իր մինուճար որդուն և տանում քաղաք՝ մի վաճառականի, մի սովդաքարի մոտ աշակերտ տալու։ Երկար ման գալուց հետո մտնում է մի հարուստ վաճառականի խանութ և ասում.

    ― Պարո՛ն վաճառական, իմ որդուս աշակերտ չե՞ք վերցնի։

    ― Կվերցնեմ,― պատասխանում է վաճառականը։

    ― Քանի՞ տարով կվերցնեք։

    ― Տասը տարով։

    ― Տասը տարին մի մարդու կյանք է, ես արդեն ուժասպառ եմ եղել, ուզում եմ մի քանի տարուց հետո իմ որդու պտուղը ուտեմ, եթե կարելի է՝ երեք տարով վերցրեք։

    ― Ոչ, որ այդպես է՝ ութ տարով կվերցնեմ։

    Վերջը հինգ տարով համաձայնում են, իսկ ռոճիկի մասին երկար խոսելուց հետո գյուղացին թողնում է վաճառականի խղճին, թե որքան որ կցանկանա վճարել հինգ տարուց հետո։

    Անցնում է երկու-երեք տարի․ գյուղացու որդին շատ հմուտ գործակատար է դուրս գալիս՝ այնպես, որ բոլոր հարևանները շատ նախանձում են, որ այդ վաճառականն այսպիսի ճարպիկ գործակատար ունի, շատ են ցանկանում, որ այդ գյուղացու որդուն տանեն իրանց մոտ, չի հաջողվում, որդին ասում է, թե՝ իմ հոր խոսքը պետք է սրբությամբ կատարեմ, չնայած որ գրավոր պայման էլ չունին, որդին ազնիվ խոսքը գրավոր պայմանից ավելի է գերադասում։

    Հինգ տարին որ լրանում է՝ գյուղից, մայրիկից նամակ է ստանում, թե. «Հայրդ մերձիմահ հիվանդ է, քո հաշիվներդ տիրոջդ հետ վերջացրու և եկ։ Փողի համար որքան որ կտա՝ չհակաճառես, որովհետև հայրդ քո վարձի համար թողել է տիրոջդ խղճին, որքան կտա՝ կվերցնես, շատ թե քիչ»։

    Որդին շատ է տխրում այդ նամակի վրա և երկար մտածելուց հետո գնում է տիրոջ մոտ և ասում. «Մայրիկիցս նամակ եմ ստացել, թե՝ հայրդ մերձիմահ հիվանդ է, հաշիվներդ վերջացրու և ե՛կ»։

    Վաճառականն առանց երկար մտածելու ասում է՝ գնա՛, ազատ ես։

    Գործակատարը վրդովվում է, թե՝ պարո՛ն, բա ես հինգ տարի ծառայել եմ քեզ, թե ինչպես եմ ծառայել քեզ, այդ Աստված գիտե, վերև՝ Աստված, ներքև՝ դուք, հայրս մերձիմահ հիվանդ է, մեռնում է, իմ հաշիվս տվե՛ք գնամ։

    — Ի՜նչ հաշիվ, ի՜նչ Աստված, քեզ ուտացրել, խմացրել և փեշակ եմ սովորեցրել, էլ ի՞նչ ես ուզում, քեզ ոչ մի կոպեկ չեմ տալ, որտեղ ուզում ես գնա

    -Ախր իմ հայրը շատ հնարավոր է մահանա , իսկ դու անիմաստ խոսում ես :

    – Ես քեզ ոչինչ չեմ տա :

    – Լավ դե ուրեմն բոլորին կասեմ , որ դու սուտ ես խոսում : Բոլորին կասեմ , որ քո խանութի ապրանքը լավը չէ :

    -Ոչ մեկ քեզ չի հավատա :

    -Կհավատա :

    -Դե ա՛րի փորձենք :

    -Ա՛րի:

    Երկուսով դուրս եկան և կանչեցին ժողովրդին:

    -Ժողովուրդ այս վաճառականը ձեզ բոլորիդ խաբել է : Նրա ապրանքները ամենավատն են :

    -Նա է խաբում բոլորիդ : Նա … Նա ուղղակի սուտասան է :

    -Դե ասեք ժողովուրդ է , ով է ճիշտը :

    -Իհարկե դու տղաս : – հայր

    -Հայրի՜կ:

    -Այո տղաս , ես արդեն ինձ լավ եմ զգում :

    -Ինչ լավ է :

    -Իսկ դու սուտասան , դուրս գնա այստեղից այս տարածքը այս տղայինն է : – մարդկանցից մեկը :

    -Այո , այո գնա աստեղից : – ժողովուրդ

    Տարիներ անց :

    Արդեն տղան վաճառական է , հայրն էլ ապաքինվել է : Նրանք արդեն ապրում են քաղաքում , իսկ այն հարուստ վաճառականը արդեն աղքատ է և այնպիսին է , ինչպիսին այն տղայի ընտանիքը :

    Հայոց լեզվի գրքի առաջադրանքներ

    Պահարան – պահարանի , պահարանում , պահարանը , պահարանից

    Պահակ – պահակը , պահակի , պահակից

    Խողովակներ – խողովակները , խողովակներում , խողովակների , խողովակներից

    Դարակներ – դարկաները , դարակներում , դարակների , դարակներից

    Իր բույնը հյուսել էր մեր այգու ամենաբարձր ծառի վրա :

    Չմոտենաս իմ բնին , ձագուկներս հանկարծ կվախենան :

    Ճուտը գլուխը բնից դուրս էր հանել ու սպասում էր մորը :

    Այդ թռչունին իր ձագերով բնով ու կբերեմ , որ իմ այգում ապրի :

    Ձագուկները կծկվել էին բնում ու վախեցած նայում էին :

    Գիշերվա փոթորիկից հետո ծովը հանգստանում էր :

    Մեքենան մոտենում էր ծովին արդեն լսվում էր նրա շառաչը :

    Որոշեց ծովից հեռու ապրել , որ մոռանա այդ դեպքը :

    Փոթորկուն ծովով հիանում եմ , բայց և վախենում եմ լառնացող ալիքներից :

    Ամբողջ օրը լողում էր ծովում ու վերադառնալու մասին չէր մստածում :

    Իմ գրիչը լավ չի գրում :

    Ձեռքը քցեց ընկերոջ գրիչին ու ծոցատետրում ինչ-որ բան նշեց :

    Ամբողջ թանակը գրիչից դուրս էր հոսել , ու պայուսակը տեղ-տեղ սևացել էր :

    Այդպիսի բաները սովորական գրիչով րեն գրում :

    1. Քյոնիգսբերգում
    2. Մոլորակը
    3. Համակարգը
    4. Տիեզերքը
    5. Ընթացքում
    6. Քաղաք
    7. Գյուղ
    8. Քյոնիգսբերգից

    Կարդում եմ և առաջարկում եմ կարդալ

    Ես կարդում եմ այս պահին մեկ գիրք , որը հայերեն է։Գիրքը որը ՝ ինչպես նշեցի հայերեն է , գրքի անվանումն է <<Աննան կանաչ կտուրներից>> , իսկ հեղինակն է ՝ Լուսի Մոդ Մոնտգոմերի ։ Իսկ ավելի մանրամասն ծանոթանալու գրքի բովանդակությանը դիտիր տեսանյութը ներքևում 👇։

    Ինչ որ լավ է… Եղիշե Չարենց

    Ինչ որ լավ է՝ վառվում է ու վառում,
    Ինչ որ լավ է՝ միշտ վառ կմնա.
    Այս արև, այս վառ աշխարհում
    Քանի կաս՝ վառվի՛ր ու գնա՛:
    Մոխրացի՛ր արևի հրում,
    Արևից թող ոչինչ չմնա,-
    Այս արև, այս վառ աշխարհում
    Քանի կաս, վառվի՛ր ու գնա՛:

    Հարցեր ու առաջադրանքներ՝

    1. Բացատրի՛ր փոխաբերությունը՝  Ինչ որ լավ է՝ վառվում է ու վառում:
    2. Բացատրիր մակդիրը՝  արև, վառ աշխարհ: Ես այդ ամնեը հասկնաում եմ այնպես , որ աշխարհը վառ է , արևոտ է :
    3. Արդյոք բանաստեղծությունն ապրելու ինչ-որ ձև թելադրո՞ւմ է: Պատճառաբանիր:
    4. Ըստ ձեզ ինչի մասին է բանաստեղծությունը:

    Գոյականի հոլովումը

    Այգում մի մարդ ինչով գործ էր անում:

    Բահ, մկրատ, թիակ։

    Այգում մի մարդ բահով, մկրատով, թիակով գործ էր անում։

    Հիանում էր ինչով

    Երգ, աշխարհ, ընկերներ, շարժումներ:

    Հիանում էր երգով, աշխարհքով, ընկերներով, շարժումներով։

    Ամեն առավոտ դպրոց եմ գնում։

    Մի մեքենա մոտեցավ մեր դպրոցին։

    Այսօր Արան վերջինը դուրս եկավ դպրոցից։

    Մեր դպրոցով բոլորս էլ հիանում ենք:

    Ես ու քույրս սովորում ենք դպրոցում.։

    Պառկել որտե՞ղ:

    Ծովավ, մահճակալ, անդունդի եզր, գետի ափ, անտառի բացատ ,անկողին, հիվանդանոց։

    Պառկել ծովում, մահճակալում, անունդի եզրում, գետի ափին, անտառի բացատում, անկողնում, հիվանդանոցում։

    Ժասմինան փորձում էր ելքի ճանապարհ գտնել անտառից :

    Հետախույզները տարածվել էին ամբողջ անտառով մեկ :

    Անտառի ներսում կան